Blog wydawnictwa gier Stinger Press - Tomasz Chmielik

Myśląc o sesji RPG, najczęściej wyobrażamy sobie zaprzyjaźnioną grupę ludzi siedzącą przy jednym stole, po którym walają się zapisane kartki, ołówki, kości, a często także przekąski oraz napoje. Tak przynajmniej wyglądało to jeszcze do niedawna, jednak konieczność domowej izolacji wywołanej pandemią zrewidowała mocno przyzwyczajenia ludzi bawiących się przy grach fabularnych. Spotkania na żywo nie są jednak na szczęście jedyną dostępną formą grania w RPG.

Podobnie jak ludzie w prawdziwym życiu, tak i bohaterowie gry fabularnej każdego dnia – czy może raczej z każdą przygodą – dowiadują się czegoś nowego o otaczającym ich świecie. Mogą oni zawędrować w zupełnie nieznane okolice, posłużyć się niewykorzystywaną dotąd bronią, spotkać obce sobie monstra itp. O ile jednak w prawdziwym życiu zmieniamy się powoli, o tyle w grach fabularnych wykorzystuje się narzędzia, za pomocą których pokonane przez bohaterów przeciwności można w prosty sposób zmierzyć i wyrazić jako konkretną wartość doświadczenia. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że choć główny cel RPG stanowi przeżycie fantastycznej przygody, to jednak gracz wcielający się w daną rolę mimo wszystko poszukuje gratyfikacji za podejmowane starania. Jednym ze sposobów rozwoju postaci jest poprawa parametrów określających jego umiejętności, które w znacznym stopniu decydują o ostatecznym sukcesie kampanii.

Zabawa przy grach fabularnych jest genialna w swojej prostocie – wystarczy tylko kilku towarzyszy, odrobina chęci i kawałek płaskiej powierzchni, po której będziemy mogli rzucać kostkami, a można bez trudu podbić dosłownie cały (wyobrażony) świat! I chociaż pod kątem materialnym nie potrzebujemy praktycznie niczego, żeby czerpać masę frajdy ze wspólnie spędzonego czasu, należy pamiętać, że samo przygotowanie odpowiednio emocjonującej przygody często bywa o wiele bardziej pracochłonnym zajęciem niż właściwa rozgrywka. Oczywiście zdarzają się mocno improwizowane sesje, jednak nie każdy umie się w nich odnaleźć, a dodatkowo często nie wychodzą one tak dobrze, jak te opracowane z zawczasu. Dlatego nawet jeśli w papierowe gry RPG można grać w tyle osób, ile się chce, do rozpoczęcia rozgrywki niezbędne jest wcześniejsze wyłonienie Mistrza Gry.

Gry fabularne przypominają seriale, a każde spotkanie stanowi jeden epizod, podczas którego gracze wcielający się w role głównych bohaterów przeżywają kolejne przygody, narażają się na niebezpieczeństwa, odkrywają mroczne sekrety i tym podobne. Scenerią może być to, co tylko nam się zamarzy: antyczna Grecja, centrum wojny w Wietnamie, cyberpunkowy świat czy nawet spowite smogiem miasto łączące w sobie elementy steampunka i fantasy.